Marktsector: Onderwijs

Locatie: Hoogvliet, Rotterdam

Land: Nederland

Opdrachtgever: WIMBy!

Oplevering: 2004

Architect: Christoph Seyferth

Systeemproducent: SCH Holland b.v.

Aannemer: Bouw Staalbouw BV

Montagebedrijf: PIB Holland b.v.

Product: 

Vervangen door Colorcoat HPS200 Ultra^®

Kleur Gevels: Jade

Kleur Dak: Jade

Omgeving: Binnenland

De Lampion, basisschool De Tuimelaar

Hoogvliet
De Rotterdamse wijk Hoogvliet is een satellietstad van Rotterdam die is ontworpen en gebouwd in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Vanwege de grote woningnood na de Tweede Wereldoorlog was bouwsnelheid in die tijd het belangrijkste criterium. Dit kwam de kwaliteit en de diversiteit van de bebouwde omgeving echter niet ten goede. Daarom is in 2001 een grootscheepse herstructureringsoperatie van de wijk van start gegaan. ‘Welcome into my backyard’ is het motto van de stichting WiMBy! die zich tot doel heeft gesteld deze operatie op architectonisch en stedenbouwkundig gebied een extra impuls te geven.

WiMBy! brengt burgers, ondernemers, ambtenaren, kunstenaars en ontwerpers bij elkaar om samen de toekomst van Hoogvliet vorm te geven. Projecten op het gebied van kunst, architectuur, stedenbouw en landschapsinrichting moeten het eigen karakter van de wijk verder ontwikkelen en versterken.

Een van de projecten die WiMBy! initieerde was ‘SchoolParasites’. Zoals op zoveel plaatsen in Nederland kampt ook een aantal scholen in Hoogvliet met een gebrek aan ruimte voor activiteiten die niet in een gewoon klaslokaal passen, zoals individuele werkplekken voor docenten. WiMBy! selecteerde daarom drie ontwerpers om voor dit probleem een nieuwe oplossing te vinden. Momenteel zijn voor scholen alleen tijdelijke ruimtes verkrijgbaar in de vorm van rechthoekige containers, zoals port-a-cabins. De huurprijzen hiervan zijn bovendien fors. Bij drie verschillende scholen in Hoogvliet inventariseerden zij de specifieke ruimtebehoefte en gingen daarmee aan de slag. Omdat de ontwerpen zouden fungeren als prototype die ook door andere scholen zouden kunnen worden aangeschaft, moesten ze multifunctioneel en flexibel zijn. Demontabel en verplaatsbaar waren ook belangrijke steekwoorden. Bovendien moest de kans om in Hoogvliet een paar markante herkenningspunten te laten verrijzen met beide handen worden aangegrepen.

De lampion 
Een van de drie projecten is ‘De Lampion’ van Industrieel Ontwerper Christoph Seyferth. De Parasite is als vrijstaand object geplaatst in de tuin van basisschool De Tuimelaar. Seyferth ontwierp een paddestoelvormig volume met een rij ramen op oogniveau en een translucent dak bestaande uit een luchtkussen. Het exterieur van De Lampion is geïnspireerd op de grote boom in een Afrikaans dorp waar iedereen omheen zit. De doorsnede is een bank met een afdak erboven. De ronde vorm van het lokaal vindt zijn oorsprong in het amphitheater, waarbij alle aandacht naar het podium gaat.

De Lampion is ingericht om in te koken, maar ook voor allerlei andere activiteiten te gebruiken. Zonodig krijgen leerlingen hier ’s ochtends ontbijt en overdag zijn er kooklessen voor leerlingen en ouders. Dit maakt deel uit van een project om het belang van goede voeding onder de aandacht te brengen. De ruimte kan ook worden verhuurd voor buurtactiviteiten. Een wigvormig volume dat in de lampion geschoven is vormt de entree en bevat bovendien de toiletten.

De gevel is opgedeeld in 28 modulaire cirkelsegmenten. Tezamen met rechte segmenten is het mogelijk om hiermee diverse varianten van de lampion te creëren. Ook kan het entreevolume worden gebruikt om meerdere lampionnen te schakelen.

Gekromde sandwichpanelen
De constructie van dit prototype bestaat uit radiaal geplaatste stalen spanten met een kruisvormige doorsnede. Dit profiel maakt het eenvoudig de houten raamkozijnen en de sandwichgevelpanelen te monteren. De gevelpanelen bestaan uit een 0,7 mm dikke staalplaat aan de binnenzijde en een staalplaat van 0,63 mm dikte aan de buitenzijde. Daartussen bevindt zich een isolatielaag van 100 mm EPS met een gewicht van 20 kg/m3. In een definitieve versie zou een cirkelsegment uit één paneel bestaan dat sterk en stijf genoeg is om het gebouw overeind te houden. De stalen spanten zouden daarmee overbodig zijn.

Omdat het schoolgebouw al in felle kleuren is uitgevoerd, koos Seyferth voor een kleur die goed in de tuin wordt opgenomen. Colorcoat HPS200^® Jade groen paste precies bij de ideeën van de architect. Daarnaast is gekozen voor Colorcoat HPS200^® vanwege de lange levensduur en de robuustheid tijdens vervaardiging en gebruik. Voor de staalplaten aan de binnenzijde is gebruik gemaakt van Colorcoat^® PVDF in RAL 7016 (donkergrijs).

 De gevelpanelen zijn enkelvoudig gekromd in een piepschuimmal.
Als er een grotere vraag naar deze Parasite is, is het mogelijk
gebruik te maken van een persvorm, waarmee de panelen relatief
goedkoop zouden kunnen worden gemaakt. De constructie kan zowel
op betonplaten alsop een stalen vloerframe worden opgebouwd.

Niets aan dit gebouw doet vermoeden dat het om een tijdelijke
noodvoorziening gaat. De eigenzinnige vorm en de 
oppervlaktekwaliteit van de stalen gevel vergroten de
herkenbaarheid en de uitstraling van de basisschool waar zij bij
staat. Seyferth laat zien hoe goed staal zich leent voor eigenzinnige
architectuur met een gunstig prijskaartje.